بعضی ها پندهای خیرخواهانه پیامبران در مورد «تکریم» انسان و برحذر داشتن از مکر شیطان را به سختی باور می کنند اما «پوزخند شیطان» را زودتر وجدان می کنند! چون زبان «تحقیر» را بهتر می فهمند!
اینها اول فریب می خورند، بعد می فهمند که فریب خوردند! (مثل جماعتی که در حادثه صفین به حکمیت تن دادند و در اجرای درخواست طرف مقابل شتابزدگی و پیشدستی کردند و فریب خوردند و بعد فهمیدند که نباید فریب می خوردند!) اما خردمندان باهوشیاری به دست آمده از تدبر در کلام وحی و راهبری پیامبران، دام های شیطان را می شناسند و مقاومت می کنند.
درباره این سایت